Na een aantal bewogen jaren waren mijn pijlen gericht op 2018 als een jaar van rust en orde. Er zat weliswaar een verhuizing in de planning, maar ook die zou rust brengen. Ik verwachtte alleen dat die rust direct zou komen en dat ik meteen orde in de chaos kon scheppen, maar dat liep anders.

Met mijn singleheid kwam de illusie van tijd te over. Ik had immers niemand meer om rekening mee te houden en dus kon ik alles doen wat ik leuk vind. Ieder moment werd opgevuld. Vrijwilligerswerk voor 2 stichtingen waarin ik mijn interesse voor fotografie en schrijven kwijt kon en waardoor ik meteen leuke evenementen kon bezoeken. Geocachen, waarmee ik met een doel (het zoeken van schatten) kon wandelen; uiteraard onder begeleiding van mijn fototoestel. Schrijven met penvriendinnen. Lezen. Bloggen. Beginnen met schrijven van korte verhalen. Bezoeken van allerlei weekend vullende evenementen en wat niet in het weekend paste, kon doordeweeks na het werk. Maar waar aan de ene kant tijd vrij kwam, snoepten het eten koken, de boodschappen doen en allerlei andere bijkomende huishoudelijkheden mee van mijn vrije tijd. In het begin had ik alles onder controle, maar langzamerhand zakte mijn energiepeil. Fysieke onrust sloop binnen en zorgde voor het algehele meh-gevoel. Geen concentratie om te lezen. Geen woorden om op het scherm te zetten. Geen zin in tv kijken; niks kon me boeien. Niet willen wandelen, maar ergens toch ook weer wel. Negeren van zich opstapelende zaken, want waar moet je beginnen? En eenmaal begonnen is er geen vooruitgang zichtbaar. Nuttige dingen alleen nog doen als het echt niet anders kon. Daarvoor in de plaats ging ik er wel op uit. Leuke dingen doen met vrienden, want dat kon me wel boeien en daar genoot (en geniet) ik ook van.

Waar het nu door komt, weet ik niet, maar ineens is de fysieke onrust weg (of tenminste een stuk minder). Misschien omdat ik me flink uitgeleefd heb met leuke dingen doen, misschien omdat ik onbewust de juiste mentaliteit heb gevonden om klaar te zijn met de onrust en chaos. Ik ga het dus maar weer eens proberen: binnenkort heb ik 2 weken vakantie om orde op zaken te stellen en stiekem toch ook leuke dingen te doen. Ik kijk ernaar uit om ruimte te creëren om onder andere mijn blog weer met leuke en interessante dingen te vullen, want 3 blogs per jaar is toch wel erg weinig.