Diabolik: een kijkje in het diabolische brein van Tom Thys

Tijdens Dutch Xmas Con 2016 maakte ik kennis met horrorschrijver Tom Thys, die daar aanwezig was met zijn boeken en tevens een interessante en inspirerende workshop “griezelverhalen schrijven” gaf. De vormgeving van het boek Diabolik en de achterflap beloofden al niet veel goeds, dus twijfelde ik geen moment om het boek te kopen.

Informatie

Titel: Diabolik
Auteur: Tom Thys
Uitgave: Paperback, 371 pagina’s
Uitgever: Zilverspoor
Genre: Horror
ISBN: 978 94 6308 063 7
Taal: Nederlands

De catwalk was een brug van beenderen, gespannen over een rivier van tranen en bloed. In de hemel erboven fonkelden sterren, wit en blauw, en ze waren zodanig gepositioneerd dat ze als een spot elk detail van elk model accentueerden. Langs de rivier rezen kale, dode bomen uit de modder. Wie de verkiezing wilde bijwonen, moet zich ophangen aan een van de takken. Het moment tussen leven en dood, waarop alle gedachten en alle zuurstof wegvloeiden, volstond om zoveel schoonheid te aanschouwen dat zelfmoord plots geen opoffering meer was, maar een geschenk.

Diabolik is een afspiegeling van onze duistere verlangens, onze verborgen obsessies, de ware kleur van onze ziel, zonder maskers, zonder grenzen. Deze observatie valt uiteen in twaalf verhalen waarin de personages in een neerwaartse spiraal van geweld, seks, middelenmisbruik en normvervaging terechtkomen. Kunst en expressie blijken telkens de drijfveer die hen naar de afgrond van de samenleving dwingt.

Recensie

Eerlijk gezegd begon ik wat sceptisch aan het boek. Zou het me echt kunnen boeien en choqueren? Waarschijnlijk zou het achteraf toch tegenvallen, maar niets was minder waar. Tom Thys schrijft beeldend waardoor ik soms met wat samengeknepen ogen, een vies gezicht trekkend en mijn hoofd wat teruggetrokken zat te lezen. Eén verhaal in het bijzonder zat ik met grote spanning en alvast een voldane grijns op mijn gezicht te lezen. Ik moest gewoon weten wat de hoofdpersoon had gezien. Dat kon alleen maar gaaf zijn. Totdat ik bij het punt aanbelandde waar duidelijk was wat de hoofdpersoon had gezien. Ik had het liever niet willen weten en heb het boek dan ook maar even weggelegd. Van alles wat ik had verwacht, had ik dit dus echt niet zien aankomen en daarom kwam het behoorlijk heftig binnen. Toch houdt Tom Thys zich aan zijn eigen regel: je moet niet choqueren om het choqueren. De verhalen gaan dan ook niet zomaar over het lukraak afslachten van mens en dier, maar hebben ook diepgang. Soms gaat het meer over de horror die zich in je eigen hoofd afspeelt en is het ook herkenbaar. Het boek beschrijft soms ook de gruwelijkheden die mensen bereid zijn voor een ander te doen. Een handeling die je niet zozeer als horror zou zien, wordt dat nu wel met de gedachte die erachter zit.

Wat ik soms wel miste, was een wat mysterieuzer eind. Ik houd heel erg van verhalen waar de clou moet binnenkomen. Dat je na het verhaal even moet denken wat er bedoeld wordt en dat je er dan een onheilspellend gevoel aan overhoudt. Bij sommige verhalen had ik zo’n eind verwacht, maar liet het eind toch niks aan de verbeelding van de lezer over.

Toch heeft het me zeker niet teleurgesteld. Ik heb het boek gelezen met gemengde gevoelens van spanning, walging en medelijden. Het was confronterend en aandoenlijk en toch ook op een mooie romantische wijze omschreven. Ik heb er zeker van genoten en ben erg benieuwd naar zijn vorige boek, Volmaakt Monster, en nieuwe werk.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.