Eind 2014 werd de toen 14-jarige Aïsha uit Ammerzoden voor haar school, Sancta Maria Mavo, tot ambassadrice van Edukans gekozen. Om haar taak als ambassadrice goed uit te kunnen voeren, moet ze met eigen ogen gezien hebben wat Edukans in ontwikkelingslanden doet. Daarom reisde zij, samen met andere ambassadeurs en ambassadrices van andere scholen, in februari 2015 af naar Ethiopië. Hoe Aïsha ambassadrice werd en welke voorbereidingen er getroffen zijn, kun je hier lezen. Bijna een jaar na de indrukwekkende reis sprak ik weer met Aïsha over de reis en haar taak als ambassadrice.

In Ethiopië verbleven de jonge ambassadeurs en ambassadrices ’s avonds veilig op een afgeschermd terrein, maar overdag ervoeren zij wat het leven in Ethiopië inhoudt. Om dit te kunnen ervaren, kreeg iedere ambassadeur/ambassadrice een leeftijdsgenoot uit Ethiopië toegewezen, een zogeheten buddy. Omdat Aïsha de jongste van het reisgezelschap is en er meer Nederlandse jongeren dan buddy’s zijn, krijgt ze zelfs 2 buddy’s. Met de buddy’s trekken ze gedurende hun verblijf op. Zo bezoeken ze de school van de buddy en gaan ook mee de klas in. Aïsha vond het leuk om te merken dat de Engelse les daar zelfs raakvlakken heeft met de Engelse les die in Nederland wordt gegeven. Dat had ze niet verwacht.

Als de ouders van de buddy toestemming hebben gegeven, mogen ze zelfs het huis van de buddy’s bekijken. Ook dit is een hele ervaring, legt Aïsha uit. Zij is een speciale gast en daarom mag zij als enige in een speciale stoel zitten. Familie is daar alles en de Ethiopiërs zijn erg trots op hun familie. De fotoboeken worden uit de kast gehaald en er wordt voluit over de familie gepraat.

’s Avonds gaat het reisgezelschap weer terug naar hun hotel en wordt er gesproken over wat er die dag is gebeurd. Leuke ervaringen worden opgehaald en gedeeld, maar ook de heftige ervaringen worden besproken, zodat dat eventueel samen verwerkt kan worden. Zo vertelt Aïsha over één van de meest indrukwekkende dingen die ze daar ervaren heeft. Gehandicapten zijn geen deel van de maatschappij en worden niet verzorgd. Een meisje van 15 vertelt dat ze geboren is zonder arm en dat haar moeder haar in het geheim tot haar 5e jaar heeft verzorgd. Daarna kon ze dit niet meer opbrengen en kwam het meisje alleen op straat te staan. Er is dan niemand meer die naar je omkijkt.

Maar het land heeft ook mooie dingen te bieden. Zo zijn de mensen daar puur gelukkig met helemaal niets. Geef een kind een ballon die niet is opgeblazen en het kind is ontzettend gelukkig dat het iets krijgt. Dat vond Aïsha erg mooi om te zien.

Zelf is ze door deze reis ook gegroeid. Aïsha is delen van zichzelf tegengekomen waarvan ze niet wist dat ze ze had en ze is anders tegen bepaalde dingen aan gaan kijken. Ze waardeert nu meer wat ze heeft en wat ze krijgt.

Thuisgekomen van een zeer indrukwekkende reis begint het echte werk pas. De reis is bedoeld om jou als ambassadrice het werk van Edukans te laten zien en je enthousiast te maken om geld te gaan inzamelen zodat Edukans dit werk kan blijven doen. Aïsha hoefde dit niet alleen te doen, ze krijgt namelijk hulp van kansmaatjes. Kansmaatjes zijn leerlingen uit de lagere klassen die nog geen ambassadeur/ambassadrice kunnen worden, maar hier wel in geïnteresseerd zijn. Zij helpen Aïsha bij het bedenken, opzetten en uitvoeren van allerlei acties om geld in te zamelen. Hier heeft Aïsha ook erg veel van geleerd, vooral op economisch vlak. Je wordt erg creatief in het maken van zoveel mogelijk winst.

Het lastigste van de taak als ambassadrice is jouw enthousiasme voor Edukans overbrengen op anderen, zodat zij actie willen voeren en willen doneren. Het is toch anders als je het met eigen ogen hebt gezien.

Inmiddels zit Aïsha’s taak als ambassadrice erop. Je mag één jaar ambassadrice/ambassadeur zijn en dan moet je je taken overdragen aan de volgende. Helaas heeft Sancta Maria Mavo voor dit jaar geen geschikte ambassadrice/ambassadeur gevonden. Dat komt onder meer door de angst voor wat er momenteel in de wereld gebeurt. Toch vindt Aïsha dit niet erg. Zij mag namelijk nu nog helpen door soms presentaties te geven en te ondersteunen bij acties. Zo kan ze rustig afscheid nemen van haar ambassadricetaak en valt ze niet, zoals anderen het ervaren, ineens in een gat.

Aïsha sluit haar periode in ieder geval wel af met een mooie opbrengst van € 4.200,00! Verder heeft ze er ook vrienden voor het leven aan overgehouden. Door de intensieve reis heeft het reisgezelschap een bijzondere band met elkaar opgebouwd en blijven ze elkaar zien. Aïsha’s advies aan iedereen: mocht je ooit zo’n kans krijgen, gelijk met beide handen aannemen!