Met een voldane blik keek Kayla naar haar bebloede naakte lichaam in de spiegel. Het lijk dat voorover gebogen in het bad zat, had nog geen halfuur geleden nietsvermoedend de hoteldeur voor haar opengehouden. Hij had haar meteen beetgepakt met zijn geile klauwen, maar ze wist hem behendig van zich af te houden door plagend een stripact op te voeren. Gadverdamme, ze moest er niet aan denken seks met die smeerlap te hebben. Daar had ze hem wel voor naar dit hotel weten te lokken, tenminste dat was wat de lichaamstaal had uitgestraald. Vanmorgen had ze haar mooie rode jurkje aangedaan, dat haar figuur en rondingen mooi deed uitkomen en bovendien minder besmettelijk was. Ze liep hem in de binnenstad “per ongeluk” letterlijk tegen het lijf toen hij zijn woning verliet. Ze had zich heel verlegen verontschuldigd, stiekem sensueel geflirt en hij had meteen toegehapt.  Ze walgde echter van hem en hij was maar een zakelijke transactie, iets waar hij zich nog niet van bewust was. Op de hotelkamer aangekomen had ze hem dus weten af te houden, had gestript en had hem naakt de badkamer in gelokt. Ze had hem in bad laten zitten, had het water aangezet en had genoten van de doodsangst in zijn ogen toen ze met een ruk het scheermes tevoorschijn toverde en zonder nadenken zijn keel doorsneed. Het bloed gutste tegen haar naakte borsten en voelde heerlijk warm.  Ze had ervan genoten, ondanks dat ze dit in eerste instantie deed omdat ze het geld nodig had voor het verwezenlijken van haar droom.

Haar idool Johnny Depp zou namelijk naar het evenement in haar stad komen, maar € 20 entree, € 50 voor de meet & greet en nog eens € 30 voor een handtekening, waar haalde een arme studente dat geld vandaan? Tijd om te sparen had ze niet, want de hoofdgast was pas 2 weken van tevoren aangekondigd. Het antwoord kwam een week geleden toen ze ’s nachts na het uitgaan een hysterische vrouw uit haar woning had zien komen. Ze had haar, toen nog oprecht bezorgd, gevraagd of ze hulp nodig had. Of ze iemand voor haar kon bellen. Door haar tranen heen brulde de vrouw dat ze te vroeg was thuisgekomen van een nachtdienst en haar man samen met haar beste vriendin in bed had aangetroffen. Binnen enkele seconden ratelde Kayla’s brein alle kanten op en hoorde ze zichzelf als in een droom, alsof de woorden niet van haar waren, zeggen: “Voor € 10.000 kan ik zorgen dat je van je probleem af bent.” De vrouw stopte abrupt met het hysterische gebrul. Kayla dacht dat ze te ver was gegaan. De vrouw zou de politie bellen of haar aanvallen. Tientallen scenario’s raceten door haar gedachten, maar nooit had ze gedacht dat de vrouw zou zeggen wat ze daadwerkelijk zei: “€ 5.000 en geen cent meer. Die klootzak heeft me al genoeg geld gekost.”

Nu stond ze dan eindelijk op het evenement in de rij voor de meet & greet van Johnny, in diezelfde mooie rode jurk. Ze zou een moord doen om Johnny ooit te ontmoeten. Oh wacht, dat had ze al gedaan. Een zelfvoldane grijns trok rond haar mond. Ongeduldig wachtte ze op haar beurt. Ze had zich hier haar hele leven al op voorbereid en wist precies wat ze ging zeggen. In haar tas wachtte de meegebrachte merchandise van de Pirates films op de handtekening die Johnny erop zou gaan zetten. Het zou perfect worden! Eindelijk was het moment daar en stond Kayla oog in oog met haar grootste idool en …… er kwam geen woord over haar lippen. Als een verliefd tienermeisje stond ze daar te staren en kreeg het niet voor elkaar iets te zeggen. Uiteindelijk stak ze haar linkerarm uit en zei: “Autograph?” Johnny lachte vriendelijk en zette zwierig zijn handtekening op haar onderarm terwijl zijn assistente het geld aanpakte. “There you go love”, hoorde ze hem zeggen en met een knipoog verdween hij backstage. Kayla strompelde richting uitgang. Wat een IDIOOT! Ze had niks kunnen zeggen, ze was vergeten de merchandise uit haar tas te pakken en nu had ze een handtekening die zou vergaan. Ze moest en zou hem laten tatoeëren, dan zou het niet voor niets zijn geweest. Met een gevoel alsof ze net een fles gin achterover had gegooid, zwalkte Kayla de straat op speurend naar een tatoeageshop. Daar! Aan de overkant van de weg! Bang dat de shop op het punt van sluiten stond, vloog ze de straat over en toen werd alles zwart.

Kayla opende haar ogen. Ze had nog nooit een tatoeage laten zetten, maar dit leek haar toch geen tatoeageshop. Haar hele lijf deed zeer en ze kon zich nauwelijks bewegen. De deur ging open. “Ah,” zei een vriendelijke vrouwenstem, “je bent wakker. Je hebt geluk gehad dat de ruzie met die vrachtwagen je alleen een stram lijf en een flinke schaafwond heeft opgeleverd. Rust nu maar goed uit.” Terwijl de verpleegster weer verdween, drongen haar woorden langzaam door en echoden na: “Flinke schaafwond. Geluk.” Kayla realiseerde zich dat haar linkerarm wel erg branderig aanvoelde. Langzaam tilde ze haar linkerarm op en keek met afgrijzen naar de afgeschaafde huid. Haar ijselijke, hartverscheurende oerkreet trok bij alle op de afdeling van het ziekenhuis aanwezigen door merg en been.

 

Dit verhaal is geschreven voor de Fantastic Story Competition van American Book Center en Stichting ter bevordering van het fantastische genre en Dutch Comic Con. Helaas is het verhaal niet in de prijzen gevallen, maar het was wel heel leuk om te doen!