Lieveheersbeestjes, wie kent ze niet? Maar weet je ook dat ze niet zo lief zijn voordat ze transformeren?
Jaren geleden ontdekten we kleine monstertjes in onze tuin. Na die een paar jaar achter elkaar gezien te hebben, wilden we toch wel weten wat het was. Onze toenmalige buurvrouw wist het: dit worden lieveheersbeestjes.


Maar hoe worden deze tuinmonstertjes lieveheersbeestjes? Ze hechten zich aan de muur van het huis of aan het hout van de schutting:
Als het tijd is, breken ze uit de pop, nog zonder stippen op de dekschilden:


Ongeveer 20 minuten na het uitkomen van het lieveheersbeestje, beginnen de stippen te verschijnen. Dat was tenminste bij dit lieveheersbeestje zo:
Ondertussen harden de vleugels uit en uiteindelijk (zo ongeveer 2 uur na het uitkomen) is het lieveheersbeestje klaar om de wijde wereld in te trekken:
Zijn de lieveheersbeestjes dan wel lief na de transformatie? Ze zien er mooi en schattig uit, maar als je ze hun lievelingskostje, luizen, ziet eten, zijn ze alles behalve lief:
Hoe komt het beestje dan aan zijn naam? Volgens Wikipedia noemden de Germanen het beestje Freyafugle, vogel van de godin Freya. Dit werd verchristelijkt tot onzelievevrouwebeestje of lieveheersbeestje.
Bekijk hieronder een compilatiefilmpje van het ontpoppen van het lieveheersbeestje:
Permalink //
Heel mooi blog wat ik onverwachts mocht ontmoeten.Ja de kleine insecten blijven in de tuin wroeten, maar zij zijn zijn ook de diertjes die Moeder natuur ons heeft gegeven en zorgen onder andere voor het mooie natuurleven. Natuurgroetjes Tine