Als het in deze tijd van het jaar wat minder gaat, krijg ik het vaak te horen: “En dan komen ook nog de donkere dagen er weer aan”. Ik heb geen donkerte of aangewezen feestdag nodig om me eenzaam en ellendig te voelen; dat lukt me ook prima de rest van het jaar. Dus geloof me, de donkere dagen zijn wel de minste van mijn problemen.

Het beste advies om somber te worden

Al jaren geleden kreeg ik van mijn psychotherapeut het beste advies om somber te worden: vooral binnen blijven zitten. “Maar het rééééégunt”. Ik keek haar aan alsof ze net had voorgesteld hondenpoep van de straat te eten om te voorkomen dat je erin trapt. “Dat valt best mee en je kunt altijd een paraplu meenemen. Bovendien heb je 30 minuten per dag beweging en daglicht nodig. Geen vol zonlicht, maar daglicht en dat is er op een bewolkte dag ook genoeg. Dat kun je dus mooi combineren in je pauze. Je gáát.”

Gewapend met paraplu, een gezicht op onweer en enigszins voor gek verklaard door mijn collega’s (het regende immers) stapte ik dus maar in mijn pauze de deur uit…… Om te ontdekken dat het helemaal niet regende. Het had inderdaad geregend en daarvan waren de ramen nog nat. Het zag er dus uit alsof het regende, maar er was geen druppel te bekennen. Bovendien was het buiten inderdaad een stuk lichter dan binnen. Dat viel alles mee, maar tegelijkertijd was het wel wat irritant toe te moeten geven dat ze toch gelijk had.

Wonderbaarlijk buiten

Ik was verbaasd te merken hoe wonderbaarlijk goed de frisse buitenlucht me doet. Ik krijg er meer energie van en het verfrist mijn hoofd en verzet mijn gedachten. In tegenstelling tot de energiezuigende zomerhitte. Eén stap buiten en ik voel mezelf kleiner worden en inkrimpen onder het gewicht van de zon. Waar iedereen in de zomer het kantoorpand ontvlucht, zie je mij dus meer in de andere jaargetijden buiten. Ook niet altijd, maar zeker als ik merk dat ik die verfrissing nodig heb, ga ik. Soms gewapend met paraplu, maar vaker zonder.

Knusse tijd

Inmiddels is de herfst mijn favoriete seizoen. Prachtige kleuren in de veranderende natuur, paddenstoelen en de zon heeft haar vernietigende kracht verloren. Heerlijk uitwaaien om dan lekker binnen op te warmen. Genieten van de knusheid: gordijnen dicht, kaarsen aan en een heerlijke stoofpot of ovenschotel op tafel. De feestdagen zijn wat het zijn: lekker verplichte vrije dagen en een fijn excuus om heerlijke hapjes en drankjes in te slaan. Ik als single ga dan lekker mijn eigen gang. Of ik nou thuis zit met een boek of gezellig bij vrienden ben, ik vermaak me prima. Een lief hebben en tijdens die dagen niet bij elkaar kunnen zijn, dat lijkt me wel eenzaam.

Hobbelig

Dus dan gaat het echt fantástisch? Dat dan weer niet. Het ligt alleen niet aan het enkele feit dat het regent en vroeg donker is. En ook niet aan het enkele feit dat ik single ben. Zelfs niet aan die 2 gecombineerd. Dat is namelijk erg goed op te vangen door een lekkere frisse wandeling, gevolgd door een verwarmende douche, een zacht dekentje, een heerlijk boek en een beker kruidige thee.
Verder doe ik de dingen die ik leuk vind. Selfcare (is daar een goed Nederlands woord voor?) kan je een hoop goed doen, maar het is geen wondermiddel voor alles. Zo gek is dat denk ik niet, want je kunt niet verwachten zonder wisselende emoties het leven door te gaan. Ik probeer mezelf te motiveren en het enorm hobbelige pad van (zelf)ontdekking te blijven lopen, al is dat lang niet altijd makkelijk.