Gisteren hoorde ik op Qmusic een stukje van de discussie over het verdelen van huishouden en hoe mannen er geen oog voor hebben. Vrouwen vinden dat onzin, mannen zeggen dat ze echt niet zien wanneer een poetsbeurt nodig is. Daarentegen zien sommigen het dan wel weer als de wc gepoetst is en daarom zou het onzin zijn dat je dat wel ziet, maar niet ziet dat er gepoetst moet worden. Daar heb ik wel een idee over.

Stel, je hebt een schoon huis. Stel; dat betekent: beeld je in dat je een schoon huis hebt. Dat lukt vast wel met een beetje fantasie. Langzamerhand beginnen de stofjes op je meubels te dwarrelen. Bij ieder wc-gebruik klampen steeds meer darmbacteriën zich vast aan de smetteloos witte pot. Iemand (we noemen geen namen) loopt met schoenen de zorgvuldig geboende vloer op, steeds iets van de aan de zool verzamelde deeltjes aarde/onbestemde viezigheid achterlatend. De kat laat ook bij iedere uitgebreide snurkbeurt op de bank een stukje vacht achter. Stukje bij beetje klampen kalk- en zeepresten zich vast aan de badkamermuur na een verkwikkende douchebeurt. Bij iedere greep naar de keukenkastjes tijdens het koken worden deze ietsje vetter. Na iedere nacht heeft je beddengoed weer meer zweet opgezogen. Dit gebeurt allemaal onder je neus, maar je bent je er niet bewust van omdat het zo langzaam gaat. En dan ineens is het een onbeheersbare chaos geworden.

Als dan vervolgens iemand (we noemen weer geen namen) een emmertje met sop vult en de besmeurde pot weer smetteloos wit maakt, dan valt dat op. Dat is namelijk iets wat plotseling gebeurt. En dan nog kan het zijn dat je met je gedachten zo afgedwaald bent dat het je pas uren later opvalt dat de stofzuiger de kast weer eens heeft verlaten.

Ik denk dat dat zo werkt. Dat, en misschien het feit dat je wat andere interesses hebt dan huishouden. Het moge duidelijk zijn: ook ik heb hele andere hobby’s dan wat de Van Dale “het huis besturen” noemt. En ik heb er ook geen oog voor. Echt niet. Op de een of andere manier registreer ik het niet. Het komt gewoon niet in me op dat de muurlampen allemaal matglas hebben omdat daar een dikke laag stof aan kleeft. Als ik geen vrij plekje op de eettafel uitgegraven krijg, eet ik wel op de bank. Wat dat betreft doe ik niet zo moeilijk. Mijn poetsgrage echtgenoot heeft de hoop opgegeven. En ik? Ik probeer het echt wel, maar kan iemand mij vertellen waar dat stuur zit?

Waar loop jij tegen aan bij het huishouden?

Lees ook De bijna-huishoudkoningin