Via een lezersactie van huis-aan-huiskrant Het Kontakt wonnen wij 2 toegangskaartjes voor The Taste of Holland. Op zondag 14 februari 2016 gingen we vol verwachting naar de Jaarbeurs in Utrecht voor de eerste editie van dit Nederlandse foodfestival. We hadden er zin in!
In Hal 3 van het evenementencomplex worden we vriendelijk begroet en doorverwezen naar het ophaalpunt voor de door ons via internet bestelde florijnen; het officiële betaalmiddel van het festival. Daar lopen we gelijk al tegen de drukte aan: er staan flinke rijen voor de eerste paar florijnenkassa’s en dan staat er een wegwijzer met daarvoor een medewerker die de weg naar het ophaalpunt blokkeert, zodat we er via een omweg heen moeten. De bezoekers staan elkaar hier al in de weg.
Als we onze florijnen hebben, lopen we verder de hal in. Of liever gezegd: we schuifelen verder de hal in, zo druk is het. We schuifelen nog geen 10 minuten rond als we bezoekers al horen klagen over al die mensen die stil gaan staan, zodat ze niet verder kunnen. Later horen we nog de opmerking dat de ruimte tussen de kraampjes wel breder had mogen zijn. Bezoekers wurmen zich door elk gaatje langs je heen en lekker rustig van de kraampjes genieten en zien wat zij aanbieden is bijna onmogelijk. Bij elk kraampje staat wel een rij hongerige wachtende bezoekers die het uitzicht op het kraampje blokkeert. Onze eerste ingeving: florijnen opmaken en vluchten.
Maar ik ben onder andere gekomen om chef-kok Alain Caron te zien, die we voor het eerst bij Bourgondisch Breda in actie hebben gezien. Energiek, enthousiast en interactief met zijn toehoorders bereidt hij zijn heerlijke gerechten. Helaas kookt hij bij Taste of Holland niet, maar als presentator moet dat vast ook goed komen. Om 16.00 uur staat hij in het Taste Theater, dus schuifelen we een rondje langs de kraampjes en sluiten aan bij Truffelrestaurant Verzet. Truffel; we houden ervan, dus een foodfestival zonder truffel kan natuurlijk niet. Als we onze gerechten hebben, vinden we verrassend snel een statafel zodat we kunnen genieten.
Na het eten merken we dat prullenbakken er ook niet in overvloed zijn. We kunnen er geen vinden en laten de papieren bordjes en het plastic bestek op de tafel achter. Later zien we dat er medewerksters rondlopen om het afval op te halen, maar zij kunnen het niet zodanig bijhouden dat de tafels er netjes uitzien.
Vervolgens schuifelen we naar het Taste Theater waar we toch nog op tijd aankomen. Er zijn zowaar nog zitplaatsen vooraan vrij, waar we geluk bij hebben omdat het Taste Theater erg populair is. Dit levert ook weer problemen met de drukte op, want mensen blijven aan het begin van het Theater staan om de show toch te kunnen bekijken, wat opstoppingen veroorzaakt.
Samen met Masterchef winnaar Bart van Berkel ontdekken we het komende halfuur Het Geheim van de Chef, met Alain Caron als presentator. Toch is het leuker om Alain als chef-kok aan het werk te zien dan als presentator.
Daarna bezoeken we The House of Cocktails, maar de cocktail valt niet echt in de smaak. We schuifelen verder als ik me ineens bedenk dat WijnSpijs een culinaire wandeling door het festival aanbood. Dat was één van de dingen die we graag wilden beleven. We hebben de plattegrond nodig om bij WijnSpijs uit te komen en dan blijkt dat we er al 2 keer voorbij geschuifeld zijn zonder dat het is opgevallen. We krijgen uitleg over de wandeling, kopen vervolgens een kaart en gaan op pad.
De wandeling stuurt ons als eerste naar Monsieur Saucisson waar we lekkere, bijzondere droge worst mogen proeven. We proeven onder andere de smaken Eekhoorntjesbrood, Eend Groene Peper en Fazant Cognac. Allemaal erg lekker, alhoewel de Fazant Cognac er voor ons wel uitspringt.
Vervolgens lopen we door naar de foodtruck van Metropolitan waar we op vertoon van onze kaart een lekkere proeverij voorgeschoteld krijgen.
We hebben nu wel een bodempje gelegd waarmee we door kunnen naar Abels Wijnen, waar we een aantal wijnen mogen proeven. We nemen ook gelijk maar wat mee naar huis.
We wijken even van de wandeling af om een heerlijke en goed gevulde Holy Pork Platter van The Rough Kitchen te verorberen om vervolgens door te gaan naar de volgende stap van de wandeling: de Bieterbal. We proeven daar een verrassend lekkere vegetarische bitterbal gevuld met rode biet.
De volgende stop is bij Madame Paté waar we plaats mogen nemen in haar gezellige zithoekje waar we 2 soorten paté te proeven krijgen. Onderweg naar de eindlocatie van de wandeling koopt Albert nog een kokosbol met witte chocolade bij Madame Cocos, die zelfs ik lekker vind. Ik houd helemaal niet van kokos, maar op de een of andere manier vind ik deze knapperige bol toch smakelijk. Een hapje beviel althans erg goed.
We eindigen de wandeling weer bij WijnSpijs waar we als afsluiter mogen genieten van een dessertwijn met brownie. Deze leuke en lekkere wandeling heeft onze dag echt gered. Ondertussen is het minder druk geworden, maar echt gezellig en uitnodigend om te blijven vinden we het niet. Misschien is het de stress van de eerdere drukte die een stempel op de dag heeft gedrukt of is het gewoonweg ons festival niet. We vinden het erg leuk dat we door de gewonnen kaartjes dit festival mee hebben mogen maken, maar volgend jaar zijn we er niet weer bij.