Uitvaartwensen

Alhoewel ik de dood fascinerend vind en een uitvaart van mij best speciaal en tikje duister mag zijn (zwarte kist met doodskopgrepen, gasten in (victoriaanse) rouwoutfits met sluier voor de vrouwen), had ik nooit uitgesproken wensen voor mijn eigen begrafenis. Dat vond ik meer iets voor de nabestaanden. Zij moeten immers afscheid gaan nemen en zich daar goed bij voelen. Ik merk er toch niks van. Van meerdere kanten hoorde ik dat dat in de praktijk toch anders schijnt te werken en het best moeilijk is beslissingen te maken. De in mijn testament benoemde uitvaartexecuteur verzocht mij vriendelijk, maar met enige dwang om mijn wensen vast te leggen. Mijn uitvaartverzekeraar geeft de mogelijkheid de uitvaartwensen vast te leggen door middel van een wensenboekje, dus ging ik daar maar “even” voor zitten.

Er zijn 8 hoofdstukken, onderverdeeld in meerdere vragen, om over te beslissen: begraven of cremeren, afscheid, opbaring, uitvaartkist, vervoer, bloemen, muziek en drukwerk. Binnen een paar minuten en een veelvoud van 8 keer “Jemig, weet ik veel!” zuchten, was ik er doorheen. Op 2 vragen na stond er overal: “Mijn nabestaanden mogen kiezen”. Dat schoot natuurlijk ook niet op, maar jemig, wat wilde ik dan? Ik hoor je denken: hoe moeten de nabestaanden het dan weten? Daar heb je een punt. Inmiddels ben ik er al een paar weken mee bezig en langzamerhand komen er toch steeds meer ideeën naar boven. De website van mijn uitvaartverzekeraar, het wensenboekje met keuzes en Google hebben me verder geholpen bij mijn keuzes. Ook het nadenken over plaatsen of evenementen waar ik me prettig voel, helpt met een beter beeld te krijgen over mijn uitvaartwensen. Als je eenmaal weet waar er allemaal over beslist moet worden, kan je ook gericht gaan denken en dat maakt dat ik op de meest onverwachte momenten denk: oh ja, dat kan natuurlijk ook! Zo ontstaat er steeds meer een beeld van mijn ideale uitvaart.

Ik vind het niet moeilijk of confronterend om over mijn eigen uitvaart na te denken. Het maakte me gewoon niet uit en ik liet liever de nabestaanden doen wat zij graag willen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik over een uitvaart moest beslissen en wist ook niet dat er zoveel keuzes gemaakt moeten worden. Nu ik er actief mee bezig ben, weet ik wel wat ik niet wil: saai in mijn gewone kloffie in de kist bijvoorbeeld. Doe mij maar één van mijn mooie historisch geïnspireerde jurken.

Fotograaf: Viona Ielegems. Jurk: Skeletons in the Closet Clothing.

Of ik er over een paar jaar nog zo over denk, weet ik natuurlijk niet. Dat geeft ook niet, want de wensen liggen niet officieel vast en zijn makkelijk aan te passen. Voor nu is het grootste deel beschreven voor de toekomstige nabestaanden. Als je erover nadenkt nog niet eens zo gek: uitvaartwensen beschreven, zodat je een stem hebt ook na het leven.

4 reacties


  1. //

    Goed bezig!
    Wij hebben dat ook al gedaan; ook omdat we alles al een keer hebben moeten regelen zonder de wensen van X te kennen en dan is het moeilijk omdat je vreselijk veel moet regelen in hele korte tijd ☹️ (dat is het moeilijkste, het zo veel moeten in een paar dagen)


    1. //

      Ja dat is waar, je hebt natuurlijk niet veel tijd.


  2. //

    Oh zo raar is dat niet. Ik heb al lang mijn wensen bespreekbaar gemaakt. Mijn man zei ook; wat jij wil. Ik zei dat dat niet zo werkt in de praktijk. Als de rest niet weet wat de overledene wenst, maak je ze het juist moeilijker. Toevallig heb ik het gisteren nog aangepast. Het enige wat men snel vergeet is hoe kostbaar het allemaal is. Sure, doe maar een koets. Maar de kosten gaan naar de familie. Ik heb een uitvaart verzekering. Maar je zit er zo een paar duizend overheen als je iets niet standaard wil. Dus met dat in gedachten heb ik het bescheiden gehouden.


    1. //

      Nee, raar is het niet, maar ik had er gewoon eerder niet over nagedacht. Ik dacht dat de nabestaanden dat beter konden beslissen. Mijn uitvaartverzekering heb ik al sinds mijn 18e, maar ook hier moet ik nog eens naar kijken. Ik heb wel een extra bedrag verzekerd, maar verder heb ik een dienstenverzekering.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.