Zaterdagavond, zo rond 20.00 uur. Jetpack voor WordPress heeft een update nodig. Ik klik op ‘bijwerken’ en laat de computer zijn werk doen. Een kwartier later is de update nog steeds bezig terwijl dit normaal maar 5 minuten duurt. Vreemd, maar ik laat de computer maar gaan. Als ik uiteindelijk op het punt sta om naar bed te gaan, is de update nog altijd bezig en dus laat ik de computer maar draaien.
Zondagochtend, zo rond 9.00 uur. Het ‘bijwerken’ icoontje draait nog altijd. Dat is wel heel gek. Een optie annuleren is er niet, dus sluit ik de browser maar en dan gebeurt het: ik krijg een verdrietige emoticon te zien die een server error geeft.
Zelfs het wp-admin-scherm waarmee ik kan inloggen, is niet meer bereikbaar. Ik log in bij mijn hostingservice en zet de back-up terug. Dat geeft weer een andere melding: forbidden.
Maar inloggen is nog steeds niet mogelijk. Dan maar via Filezilla inloggen op FTP. Jetpack zal het probleem zijn en van daaruit kan ik dit verwijderen heb ik geleerd. Maar ook Filezilla zegt: jammer dan, onveilige server. Fijn, ik kan dus niks meer. Ik mail mijn hostingservice, Strato, maar helaas hebben zij het behoorlijk druk en kan beantwoording even duren. Nou ja, ik kan er toch niks aan doen nu. Ik mopper nog even op Twitter over Jetpack en zij komen wel met oplossingen, maar dat gaat allemaal via FTP waar ik dus niet bij kan. Inmiddels heb ik wel een mail van Strato, maar ik moet iets aanpassen wat mij ter plekke niet lukt. Dat regel ik dan maar op Koningsdag, wetende dat er dan geen reactie komt omdat dit niet onder een werkdag valt. Toch is het Strato-Twitter-account wel bemenst en het blijkt dat ik ook via SFTP kan inloggen. Ik weet echt bijzonder weinig van dit soort dingen, daarom was WordPress.com voor mij wel zo handig en rustig. Maar voor een eigen domeinnaam is ook wel wat te zeggen natuurlijk.
Ik lees wat ik moet doen en even is daar blijdschap als ik Filezilla de bestanden tevoorschijn zie toveren. Het werkt!! Ik zoek Jetpack op, verwijder het …….. en heb nog steeds een verboden website. De Strato-twitteraar probeert me nog te helpen, maar klooien in de toegangsrechten durf ik toch niet aan en ik besluit het antwoord van de Strato Technische Dienst toch maar af te wachten. Niemand heeft nog gemeld dat mijn blog het niet doet, dus misschien valt het stiekem niet op.
Ondertussen krijg ik dagelijks een mailtje van Strato in de trant van we hebben je mail ontvangen, maar het is druk, dus nog even geduld. Maar geduld is toch een erg lastig woord. Zeker nu na publicatie van de blogpost “Een dag uit het leven van …: de kasteelbeheerder; van bruiloft tot begrafenis” steeds meer mensen mijn blog weten te vinden. De statistieken laten iedere dag spontane bezoekers zien. Ontzettend mooi! Maar hoe langer mijn blog offline blijft, hoe minder dat wordt natuurlijk.
Na 8 dagen zonder toegang tot mijn website komt er een mailtje van Strato. Uiteraard hoop ik op een oplossing, maar helaas, het is een melding dat het Duitse productmanagement er nu naar gaat kijken. Ik hoor zo snel mogelijk. De paniek begint nu toch wel enigszins toe te slaan, want ondertussen is het al wel iemand opgevallen dat de site onbereikbaar is. Op de 13e dag van onbereikbaarheid stuur ik Strato toch nog maar een mail: zo lang onbereikbaar vind ik toch onacceptabel. Helaas heb ik ook nog de pech dat er diverse feestdagen voor werkdag-uitval zorgen. Strato kan ook niet meer doen dan haar best en ik krijg dan ook 3 dagen later een mailtje met de mededeling dat ik toch echt nog even geduld moet hebben.
Ondertussen loopt de onbereikbaarheid op naar 3 weken en besluit ik vandaag mijn oude blogsite maar weer leven in te blazen. De berichten kan ik via de app nog wel lezen op de een of andere manier en ik besluit iets te checken. Daarbij klik ik op “bekijk” onder een bericht wat vast niet zal werken, maar dan …… JAWEL, het bericht wordt geladen. De site doet het weer! Wat een opluchting! Tot ik terugkoppeling heb gehad van Strato doe ik nog maar niet aan updates, want een volgende periode van onbereikbaarheid zou wel echt balen zijn.
Ik ga er maar van uit dat het Duitse productmanagement van Strato een oplossing heeft gevonden, dus een hoera voor hen!